Джэймс Джойс — Ангельская — Ян Максімюк
ЛЕТНІ ВЕЧАР ПАЧАЎ АГАРТАЦЬ СЬВЕТ СВАІМІ таемнымі абдымкамі. Далёка на захадзе сонца хілілася да сну, і апошні прамень як жа хуткалётнага дня ласкава марудзіў, разьвітваючыся з морам (...)
Я, ВОСЬ, БАЎЛЮ САБЕ ЧАС НА РАГУ АРБАР-ХІЛ СА СТАРЫМ Троем з ДГП, а тут усё роўна што чорту з-пад хваста выскаквае адзін пракляты камінар і суне мне сваёй мятлой проста ў вока. Абарочваюся, (...)
БРОНЗА ЛЯ ЗОЛАТА ПАЧУЛІ КАПЫТАЖАЛЕЗА сталязвон нахабнбн бнбнбн. Кавалачкі, абкусваючы кавалачкі з закарэлага пазногця, кавалачкі. Гідкае! І золата парумянела больш. Сіплую ноту выдзьмухнуў. Выдзьмухнуў. (...)
АКРУГОВЫ КІРАЎНІК, ПРАВЯЛЕБНЫ ДЖОН КОНМІ, Т. І., зыйшоўшы па прыступках прэзьбітэрыі, схаваў плоскі гадзіньнік назад ва ўнутраную кішэньку. Пяць да трэцяй. Добрая пара на шпацыр у Артэйн. (...)
ДВОРНА, КАБ ІХ ЗАДОБРЫЦЬ, БІЛІЯТЭКАР-КВАКЕР курняўкаў: — І мы маем, праўда, тыя неацэнныя бачыны ”Вільгельма Майстра”. Вялікі паэт пра вялікага братняга паэта. Ваглівая (...)
АНАНАСНЫЯ КАРАМЭЛЬКІ, ЛІМОННАЯ ЦУКАТА, малочныя ірыскі. Клейкасалодкая дзяўчына поўнымі шуфлікамі насыпае цукеркі настаўніку з хрысьціянскага брацтва. Нейкае школьнае сьвята. На шкоду (...)
Першая Папярэдняя [1] [2] [3] Наступная Апошняя
Я пішу вам з нармандзкага ўзьбярэжжа, дзе сяджу ўжо (...)
Асьле і Аліда блукалі вуліцамі Б’ёргвіну, Асьле (...)
ЛІХІ ВЯСТУН (The Wicked Messenger) Аднойчы быў ліхі (...)
Кожны бацька і кожная маці некалі сутыкаюцца з праблемай, (...)
(Урывак) Мора сёньня зноў паднялося, дзьме пранізьлівы (...)
Florian Czarnyszewicz. Nadberezyńcy Чэслаў Мілаш напісаў (...)
Салка. І зноў, трошкі пазней – Салка. Я паўтараю, (...)
Цягнік праехаў усяго некалькі кілямэтраў (а дарога (...)
Свята Памерлых Першага лістапада гэта дзень (...)
***мой твар усё болей мой твар усё (...)
У выдавецтве “Беларускі кнігазбор” неўзабаве (...)
