Джэймс Джойс — Ангельская — Ян Максімюк
САМАВІТЫ, ПУЛЬХНЫ БЫК МАЛІГАН ВЫСУНУЎСЯ зь лесьвічнага прахону, несучы ў руках місачку з мыльнаю пенай, на якой ляжалі наўскрыж люстэрка й брытва. Лагодны ранішні павеў зьлёгку ўзьнімаў (...)
Так бо ён дасюль не рабіў такога каб прасіць сьняданак сабе ў пасьцель з парай яек з часоў гатэлю Гарадзкі Герб калі прыкідваўся хворым і нямоглым голасам строіў зь сябе каралеўскую (...)
Першая Папярэдняя [1] [2] [3] Наступная Апошняя
Я пішу вам з нармандзкага ўзьбярэжжа, дзе сяджу ўжо (...)
Асьле і Аліда блукалі вуліцамі Б’ёргвіну, Асьле (...)
ЛІХІ ВЯСТУН (The Wicked Messenger) Аднойчы быў ліхі (...)
Кожны бацька і кожная маці некалі сутыкаюцца з праблемай, (...)
(Урывак) Мора сёньня зноў паднялося, дзьме пранізьлівы (...)
Florian Czarnyszewicz. Nadberezyńcy Чэслаў Мілаш напісаў (...)
Салка. І зноў, трошкі пазней – Салка. Я паўтараю, (...)
Цягнік праехаў усяго некалькі кілямэтраў (а дарога (...)
Свята Памерлых Першага лістапада гэта дзень (...)
***мой твар усё болей мой твар усё (...)
У выдавецтве “Беларускі кнігазбор” неўзабаве (...)
