ПЕСНЯ ЦМОКА

Варушыцца ўнутры няўмольны цмок,

Што чхаў aгнём на карныя законы.

Я выбраў час, я выбраў меч i бок.

Я жахам рэчаicнасцi натхнёны.

Пашлi учынкам нашым умалот,

Айчыны ўкрыжаваная Надзея!

Ад праўды выступае горкi пот,

I кроў aд небяспекi caладзее...

МІТЫНГ ПРАТЭСТУ

Упершыню за два тыдні

на жнівеньскім небе

зладзілі мітынг

набрынялыя громам

хмары.

І чуецца з вышыні:

— Далоў дыктатуру сонца!

— Свабоду, свабоду дажджу!

Я ЁСЦЬ 

Мне крыўда выела душу,

А потым перайшла на цела...

Што дзіўна, я ізноў пішу.

Што дзіўна, я жывы і цэлы.

Намоўленае перамог,

Паверыўшы ў будзённасць цуду.

На папялішчы ўспыхнуў Бог.

Я ёсць. І я, напэўна, буду...

ПРЫСТУПКА

В мой старый сад, ланфрен-ланфра,

Лети, моя голубка!

                                      (з вядомай песні)

Да выбухаў натхнення ты прыступка.

Табою Бог жыццё пасаладзіў.

І ўсё-ткі я паэт, мая галубка.

Мо лепшага — нармальнага — знайдзі?

Нашто табе нястача, меладрама

І гурт таленавітых недарэк?

Твой выбар ну ніяк не ўхваліць мама.

Яна кансерватыўны чалавек.

Хвіліны шчасця будуць, верагодна.

Ды, верагодна, будзе і кашмар.

Я — цяжкая, няўдзячная прыгода:

Буян, ліхач, нядбайны гаспадар...

Зірні, я для цябе — да дна прыступка!

Крумкач крывавы з песняй салаўя!..

Маўчу-маўчу! Не плач, мая галубка!

Хадзі сюды, маленькая мая!..

ПОШУКІ МУЗЫ

Па Заманіторыі вандрую —

Не як хуліган і рызыкант!

Я шукаю Музу — залатую.

Русая?.. Таксама варыянт!

І прашу у бога Інтэрнэта:

"Пакажы кароткія шляхі!"

Прадчуваннем радасным сагрэты,

Да сумневу змрочнага глухі...

Спішамся — раптоўна і дарэчна.

Скроім элегантны дыялог.

Блізка найкаштоўная сустрэча.

Не бяда, што поўначы парог!..

ХВОРЫ ЗУБ 

Калі была ты не ў гуморы

І набірала ў позні час,

Стагнаў я: "Зубік ты мой хворы!" —

Каб засмяялася ў адказ...

Былога нечаканы сполах

Наклікаў спелую слязу,

Хоць час, выдатны стаматолаг,

Даўно мне вырваў хворы зуб…

ГАРАЧАЯ ВАННА

Гарачая вада вільготнай коўдрай
Накрыла, атуліла, абняла.
Лад, страчаны у пошуках рэкордаў,
Вяртаецца ад шчырага цяпла...

Памкненні ўваскрасаюць і надзеі.
Спыніўшыся, зноў круціцца Зямля.
Ляжу гадзіну ў ванне і "балдзею" —
Як на руках у маці немаўля!

ВЫЙДУ НА ШПАЦЫР

Выйду на шпацыр, пакуль не сцямнела —
Выскачу з хвалі крыклівых навін!
Там, у мігценні сняжынак нясмелых,
Можа, адступіцца сплін?..

Хай кіслародам насыціцца цела.
Студзень пануе? Дык я ж не мядзведзь! 
Выйду на шпацыр, пакуль не сцямнела:
Годзе ў кватэры сядзець!

МЕСЦА Ў ЖЫЦЦІ

Ідучы
ў грамадзе вальнадумцаў,
я пакутліва думаў,
дзе маё месца
ў жыцці...

І тут адзін сцяг
пагладзіў па галаве,
другі
прыабняў за плечы.

І я зразумеў: 
вось яно.

ГАРЭЦЬ ШЧЫРА

Свечка растала.
Агеньчык дрыжаў і слабеў.
Але раптам успыхнуў
з нядаўняю сілай — 
нібы вярнуўся зазначыць,
як важна ў жыцці — 
гарэць шчыра...